Zaman durdu önce..

"Ayrılık zamanı geldi" dedi kendi kendine..

"Gidiyorum, yolun sonu bu herhalde" dedi..

Yanlız hissetti kendini uçsuz bucaksız yolda..

Vardı arkadaşları ama çok uzaklardalardı..

Ya da kendi öyle hissetti..

Yanlızlığı seçmişti ya kendi..

Ondandı hissettiği acı..

Baktı etrafına bulamadı dengini..

Gitgide kuruyordu..

Halbuki toprak besliyordu..

Ama kendisi kabul etmiyordu..

Düşündü..

Neden seçmişti yanlızlığı..

Kendi mi istemişti..

Yoksa mecbur mu edilmişti..

Sonra düşündü..düşündü..düşündü..

Hayat güzeldi..Hayat yaşanmaya değerdi..

Hayat verdikleri ve aldıkları ile gerçek bir hayattı..

Ben güçlüyüm dedi..

Güçsüz kaldım ama yenilmedim bu hayata dedi..

Yenilmeyeceğim dedi..

Şuan yanlızım ama bak yeni filizler oluyor..

Bak fidanlar büyüyor..

Bak toprağa beni ayakta tutmak için çırpınıryor..

Herşey benim için diye düşündü..

Şuan güzel durmuyordu..Kurumuştu dalları..

Bir öfke ile çekti toprağından suyu..

Ver toprak bana ruhumu..

Can suyumu..

Güzel olucaktı herşey onun için..

Çok güzel olucaktı..

Çünkü kendisi seçmişti artık yaşamayı..

Silbaştan hayat :) herşey için teşşekkür ederim..Tezimin son zamanları ve işlerimin yoğunluğu beni bunalttı sanırım.. Bunları atlatıcam inşallah ;) Öperim herkesi kocaman kocamannn :)