Gerçek konuşmalar..
Kelimelerin bittiği anda başlar aslında..
Gözlerin konuşur önce..
Sonra kalbin katılır buna..
Ellerin bunu belli eder..
Soğuk ve terlemişlerdir çünkü..
Ne olduğunu anlamadan nefesin kesilir..
Ritmi tutturamazsın..Boğulursun..
Ya ayakların..
Önce düşeceksin sanırsın..
Sonra ufak bir titreme der geçiştirirsin ama sarsar seni..Belli etmezsin..
Anlatmaya çalışırsın içindeki fırtınayı..
Ama anlatamazsın ki!!
Bunu anlatmaya kelimeler yetmez..
Çünkü konuşamazsın..Dilin tutulur..
Ah bir konuşsan neler söyliyeceksin ama..
Beynin durur..
Tek bir şeye odaklanmıştır artık..
Ne zaman..Nasıl..Nerede görüceğinden başka şeyleri düşünmez..
Nedir bu diye sorarsın kendine..
Nedir bu ne ne..
Ansızın geldin..
Git başımdan..
Zamanım yok.. Desende nafile..
Kaplamıştır artık seni her şekilde..
Sus!!Konuşma!!
Kelimeler yok artık..
9 yorum:
ibn-i arabi ve ibn-i rüşt(yanlış hatırlamadığımı umarım isimleri) karşılaşınca hiç konuşmazlarmış ki kelimeler perde olmasın düşüncelerine
asıl marifet kelimesiz konuşmakta
bloggerlık kepazelik he:)
ama passive yüzyüze olsak belki tamam :) ama blog üzerinde seni tanıdım:) düşünsene blogun olmasaydı senin güzel yazılarını nasıl okurduk:)
bi de "suskunlar meclisi" diye bişi vardı di mi passive.. şurda annatmış;
http://www.blogcu.com/Seyhani
Zehra.. Kelimeleri akıl yönlendirir (galiba). Akılın yönlendiremediği şeylerde var (ne varsa)..
aşk var ufuk..akıl mantık tanımayan tek şey..:)
Valla benim de susmam yakındır, çok manasız gelmeye başladı aynı şeyleri konuşup durmam.
yok handan sen susma:)yazılarını okumak çok huzur veriyor açıkçası..
hı hı aynen öyle oluyor :) okadar güzel yazılmışki okuyanlar bu beni nerden gördü diyesi geliyor :) ellerine sağlık
teşekkür ederim..bu ben kalbi olan herkeste aynıdır:) öyle değil mi;)
Yorum Gönder